Trenler, tarihi boyunca yalnızca yük ve yolcu taşımadı. Kullanıcılarının barındırdığı değerlerini de taşıdılar. Tren denilince aklıma ilk gelen imgeyi betimlemek için çok geriye gitmeye gerek yok. Bundan tam 50 yıl önce; çocuğunun, eşinin rızkı için köyünü, ailesini geride bırakarak Almanya’ya giden, gurbet ellere giden insanımızı ve onları uğurlayan aileleri yakınları.... yada köyünden bir bavulla haydarpaşa da inen umut dolu insan. Her göç yeni umutlara yolculuktu ... peki ya göç ederken ki duraklar yani daha geçmişe gidildiğinde at sırtında yurt arayışları sırasında ki duraklar ÇADIRLAR geçici olmanın başka bi tarifi .... Günümüzde ise gelişen teknoloji ve varılan hızlı ulaşımlar sonucunda artık seyahat ederken ki algıladığımız çevreden çok vardığımız veya aktarma yapmak için durduğumuz duraklardır bizde imgeselleşen. Her istasyonu şehrin ilk ve son izlenim yeridir aklımızda da en çok kalacak olan Gelen ve Gidenin Bekleyen ve Uğurlayanın kesiştiği yerdir. Böylesine kitlesel hafızada önemli bir yere sahip olan durağın şehre şehirde yaşayanlara geçmişe ve günümüzdeki teknolojinin son noktasını zorlayarak bu günü tariflemeye beyinlerdeki geçmiş bugün gelecek üçgenindeki hafızaya imgesel köprü olma görevi düşmekteydi... modern göç...

​

Bursa kent dokusunun bir parçası ni - teliğindeki kent parkının zeminden yükselerek çağdaş topografik hareketlerle bir dizi ul - aşım yollarının kesişimine kabuk oluştu - ruyor. ( bölge içerisindeki metroya belediye otobüslerine ve minibüs hatlarının kesiştiği yerde bölgenin ve çoklu ulaşım merkezi gibi fonksiyonel ihtiyaçlarına cevap niteliğinde) dalgalanmalar katlanmalar ve dönüşler gibi özenle hazırlanmış biçimler ve yüzeylerden türeyen mimari mekanlar ise karşılama kucaklama konuklar için mekanın farklı katmanlarına ulaştırma gibi görevi üstleniyor. Bu sayede önerilen mimari dil, seyahat edenlerin yörüngelerinin belirlediği mekansal geometri üzerinde hareketlerin eklemlenmesi ile ortaya çıkmış önemli bir aktarma noktası olarak hizmet vermektedir. Bu hareketler mekan içindeki ih - tiyaç duyulan insan ve araçların oluşturduğu dinamik boşlukları dışarı yan - sıtmaktadır. Bu sayede kabuksal hareket[1]le yapı kent parkı yer iç ve dış arasındaki ayırımı bulanıklaştırarak etrafındakilerle bir olma çabası içerisine girerek bir merkez olma isteğindedir.